łapać kogoś na czymś

См. также в других словарях:

• łapać — ndk IX, łapaćpię, łapaćpiesz, łap, łapaćał, łapaćany «chwytać, zatrzymywać, porywać kogoś; brać (za) coś ręką albo przyrządem» Łapać złodzieja. Łapać ryby, motyle. Łapać piłkę. Łapać kogoś za rękę. ∆ pot. Łapać falę, stację «nastawiać radio na… …   Słownik języka polskiego

• łapać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, łapaćpię, łapaćpie, łapaćany {{/stl 8}}– złapać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytać, głównie rękami, coś, co jest w locie : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… …   Słownik frazeologiczny

• głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• trzymać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trzymaćam, trzymaća, trzymaćają, trzymaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mając, ściskać coś w dłoni, ustach, dziobie itp., nie puszczać tego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzymać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… …   Słownik języka polskiego

• pluć — ndk Xa, pluję, plujesz, pluj, pluł plunąć dk Vb, plućnę, plućniesz, pluń, plućnął, plućnęła, plućnęli «wyrzucać z ust ślinę albo flegmę» Nie pluć na podłogę. Pluć przez zęby. Plunąć komuś w oczy. ∆ Pluć krwią «wypluwać z plwociną krew» ◊ pot.… …   Słownik języka polskiego

• mucha — 1. pot. Ktoś ma muchy w nosie; mucha komuś siadła na nos; mucha kogoś ugryzła, ukąsiła «ktoś grymasi, kaprysi, złości się i dąsa bez powodu»: – Boję się, że mnie nie przyjmą. I co wtedy? – Dlaczego mieliby nie przyjąć? – Z byle jakich względów.… …   Słownik frazeologiczny

• dopędzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dopędzaćam, dopędzaća, dopędzaćają, dopędzaćany {{/stl 8}}– dopędzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dopędzaćdzę, dopędzaćdzi, dopędzaćpędź, dopędzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ogon — 1. Koński ogon «uczesanie kobiece, w którym dość długie włosy są ujęte wysoko i związane z tyłu przy samej głowie»: Miała orzechowe oczy i długi koński ogon. W. Kowalewski, Bóg. 2. Wlec się, iść, zostawać, znajdować się w ogonie a) «nie… …   Słownik frazeologiczny

• ogon — m IV, D. a, Ms. ogonnie; lm M. y 1. «u zwierząt kręgowych: tylna część ciała, złożona zwykle z coraz drobniejszych kręgów; także tylna, zwężona część ciała wielu bezkręgowców; futro, skóra z takiej części ciała» Długi, puszysty ogon. Chwytny ogon …   Słownik języka polskiego